ยิ้มเข้าไว้ .. แม้หัวใจจะยับเยิน

การไม่ได้เป็นที่ "หนึ่ง" ในใจคนที่เรารักนั้น 

ไม่ได้เป็นเรื่องที่น่าเศร้าเสมอไป 
  
การเป็นที่สอง ในใจเขานั้น ย่อมดีกว่าการเป็นที่สาม ที่สี่ 

หรือถึงแม้ว่า . . . เราจะเป็นที่สุดท้าย 

แต่มันก็ยังดีกว่า การที่เราไม่ได้อยู่ในใจเขาคนนั้นเลยไม่ใช่หรือ 

จงยิ้มให้ความรัก และ รักต่อไปเถอะ 



แม้ว่า . . . รักนั้นอาจไม่ใช่ที่หนึ่ง 

จนกว่าที่เรา จะบอกกับตัวเองว่า . . . 
  
"เราทนอีกต่อไป ไม่ได้แล้ว

เราเหนื่อยกับรัก ที่เป็นเช่นนี้เหลือเกิน" 

การรักใครสักคนนั้น . . .

ง่ายกว่าการตัดใจ จากใครสักคนนัก 

การสบตา จากใครสักคนนั้น . . . 

ย่อมมีความสุข กว่าการหลบตาใครสักคน เป็นแน่แท้ 

จะมีสักกี่คน ที่สามารถทำให้เรายิ้มได้ . . . 

. . . อย่างสุดหัวใจ และเศร้าได้อย่างสุดหัวใจ 

อย่า . . . โทษเขา ที่ไม่ได้รักเรา 

อย่า . . . โทษพรหมลิขิตที่ทำให้เราเจอกัน แต่ไม่ได้ทำให้เรารักกัน 
  
อย่า . . . โทษหัวใจตัวเองที่ไปรักเขา 

อย่า . . . โทษกาลเวลาที่ทำให้เราเจอกันช้าไป 

จงมีความสุข และยิ้มให้กับสิ่งต่าง ๆ เถอะ 

ยิ้มให้กับคนที่เขาไม่รักเรา . . .

เพราะอย่างน้อยเขาก็คือ คนที่ได้รับความรักจากเรา 

ยิ้มให้กับพรหมลิขิต ที่ทำให้เราเจอกันถึงแม้เราจะไม่ได้รักกัน . . . 

เพราะอย่างน้อยพรมลิขิต ก็ยังได้ทำให้เราได้รู้จักกัน 

ยิ้มให้กับหัวใจตัวเอง ที่ไปรักเขา . . . 

เพราะอย่างน้อยหัวใจของเรา ก็ยังได้เรียนรู้กับความรัก 

ยิ้มให้กับกาลเวลา ที่ทำให้เราเจอกันช้าไป . . . 

เพราะอย่างน้อย ก็ยังทำให้เราได้เจอกัน 

เราควรดีใจไม่ใช่หรือ ที่อย่างน้อยเรายังยิ้มให้กับคนที่เรารักได้