อ่านแล้ว...คุณคิดถึงใคร ก็คนนั้นแหล่ะ

     การคบคนก้อเหมือนกับไส้อั่ว ดูจากภายนอกจะไม่น่ากิน
แต่เมื่อได้ชิมก้อจะรู้ว่ารสชาติไม่เหมือนกับที่เห็น
    จิตใจของคนก้อเหมือนกับไข่ 1 ฟอง ที่ดูภายนอกแล้วแข็งแกร่ง
แต่เมื่อที่คุณลองกระเทาะเปลือกออกมาก้อจะเห็นว่าคนๆนั้นไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าคุณเลย

   ร่างกายของคนๆหนึ่งก้อเหมือนกับน้ำแข็ง
ที่สักวันหนึ่งมันก้อต้องละลายไป
     นิสัยของคนก้อเหมือนกับข้าว ถ้าคุณไม่หุงมันย่อมกินไม่ได้
ความรักที่อกหักก้อเหมือนกับต้มยำมีทุกรสชาติ เว้นแต่ความหวาน
ความรักก้อเหมือนกับไข่เจียวที่คุณๆกินกันได้ทุกวันแต่ก้อยังไม่เบื่อ
ชึวิตของวัยรุ่นเหมือนดั่ง pepsi
ที่อึกแรกมักจะซ่าแต่เปิดทิ้งไว้นานเข้าก้อหายซ่าไปเอง
     ชีวิตวัยรุ่นก้อเหมือนกับสัตว์หลายๆชนิดในสวนสัตว์ที่ต้องการออกไปสู่โลกกว้าง
     ถ้าคุณกำลังอกหักแล้วยังหารักใหม่โดยหวังที่จะเอามารักษาแผลเดิมก้อจะเหมือนกับตอนที่คุณท้องเสียก้อยังจะกินส้มตำ
     แฟนก้อเหมือนกับเพลงใหม่เพลงหนึ่งที่คุณคอยบอกกับตัวคุณว่ามันเพราะ
แต่เมื่อฟังไปสักร้อยรอบคุณก้อเบื่อไปเอง
ต่างกับ "เพื่อน" ซึ่งเหมือนกับเพลงคลาสสิก
ที่นานๆคุณเปิดทีแต่มันก้อยังคงไพเราะไม่ต่างกับครั้งแรกที่คุณฟัง
     คนหนึ่งๆที่คุณเคยชอบแต่เค้าไปชอบคนอื่น
แต่คุณก้อยังจำทุกๆอย่างเกี่ยวกับเค้าได้
ก้อเหมือนกับเพลงของค่าย RS หรือ Grammy
ที่คุณบอกว่าเกลียดแต่คุณก้อยังร้องเพลงนั้นได้จนจบ

     ลองสังเกตุไหมว่าถ้ามีรูปรวมใบหนึ่งแล้วคนที่คุณมองหาคนแรกคือคนที่ตัวเองชอบอยู่
เบอร์โทรศัพท์ที่ถึงจะเป็นเพื่อนสนิทคุณคุณก้อจำไม่ได้แต่ถ้าเป็นเบอร์ของคนที่
หลงใหลละก็คุณจะจำได้ทุกตัวแม้มันจะไม่ซ้ำกันเลยก้อตาม
      เพลงที่คุณชอบมากที่สุดตอนที่คุณมีแฟน
อาจจะกลายเป็นเพลงที่เกลียดที่สุดของคุณเมื่อเค้าจากไป
       เมล์ร้อยเมล์ที่เพื่อนคุณส่งให้
ก้อไม่อาจเทียบได้กับเมลเดียวของคนรักคุณ
ที่ตอบมาแค่ว่า "ขอบคุณนะ"
       ก้อเหมือนกับวันๆหนึ่งคุณคุยกับเพื่อนเป็นร้อยประโยค
แต่ก้อจำไม่ได้แต่เมื่อคุณได้คุยกับคนที่คุณชอบ
แม้ประโยคเดียวคุณก้อจะจำได้จนกว่าที่เค้าจะมีแฟน

  
 ขอบคุณที่อ่านจนจบ 
ปล.ระหว่างที่อ่านไปช่วงหลังๆคุณคิดถึงใคร 
คนๆนั้นก้อคือคนที่คุณไม่ต้องการจะเป็นแค่ เพื่อน