ค่าของชีวิต

นานมาแล้ว ... มีพระราชาผู้หนึ่ง ได้บอกกับคนขี่ม้าของเขาว่า 
ถ้าเขาสามารถขี่ม้าไปครองพื้นที่ได้มากเท่าไรก็ตาม 
พระราชาจะยกที่ดินนั้นให้กับเขา คนขี่ม้าจึงควบม้าของเขา 
ไปอย่างรวดเร็วด เพื่อครอบครองที่ดินให้มากเท่าที่จะทำได้ 
เขาเร่งควบม้าไปเรื่อย ๆ เร็วเท่าที่ม้าจะรับไหว ... 
เมื่อเขาหิว หรือเหนื่อย เขาก็ไม่หยุดควบม้า 
เพราะเขาต้องการครอบครองดินแดนให้มากเท่าที่จะเป็นไปได้ 
เมื่อมาถึงจุดหนึ่งเขาหมดแรง และกำลังจะตาย เขาจึงถามตัวเองว่า ... 
" ทำไมเราถึงกดดันตัวเองอย่างหนักเพื่อให้ได้ครอบครองผืนดิน? 
ตอนนี้เรากำลังจะตาย และเราก็ต้องการเพียงแค่ที่ดินเล็ก ๆ เพื่อฝังศพตัวเอง " 


... เรื่องข้างต้นก็เหมือนการเดินทางของชีวิตพวกเรา ... 
พวกเราผลักดันตัวเองอย่างทุกวันเพื่อให้ได้เงินมากๆ มีอำนาจ และ เป็นที่ยอมรับ 
พวกเราละเลยที่จะดูแลสุขภาพของตัวเอง และคนรอบข้าง ... 
เราไม่มีแม้เวลาที่จะให้กับครอบครัว และชื่นชมกับสิ่งสวยงามรอบตัว 
หรือแม้กระทั่ง งานอดิเรกที่เรารัก เราก็ไม่มีแม้เวลาที่จะทำมัน 
วันหนึ่งเมื่อเรามองกลับไป ... พวกเราจะตระหนักว่า 
สิ่งที่ต้องการนั้น จริง ๆ เรากลับไม่ได้มันมา ทั้งที่มันอยู่ใกล้เสียเหลือเกิน ... 
แต่สิ่งที่เราขวนขวาย และพยายามไขว่คว้า มันกลับไม่ได้ให้อะไรกับชีวิตเราเลย 
แต่เมื่อเราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้กับสิ่งที่เราพลาดไปในชีวิต 
ไม่ใช่การสร้างเงิน สร้างอำนาจ หรือการยอมรับ 
ชีวิตไม่ใช่การทำงาน งานเป็นสิ่งสำคัญเพียงสิ่งเดียวที่ทำให้เราสนุก 
กับความงาม และความพึงพอใจของชีวิต ... 
แต่ ...ชีวิตคือความสมดุลของงาน และการเล่น ครอบครัวและเวลาส่วนตัว 
... จงตัดสินใจว่าจะสร้างสมดุลให้กับชีวิตคุณอย่างไร? 
กำหนดลำดับความสำคัญของคุณเอง ตระหนักว่าอะไรที่คุณสามารถยอมรับได้ 
แต่จงตัดสินใจด้วยสัญชาตญาณของตัวคุณเอง ... 
ความสุขคือความหมาย และจุดมุ่งหมายของชีวิต ... 
ดังนั้น ... สร้างมันง่าย ๆ โดยทำในสิ่งที่คุณต้องการจะทำ 
และซาบซึ้งกับธรรมชาติ ชีวิตนั้นเปราะบาง ชีวิตนั้นสั้น 
ใช้ชีวิตอย่างสมดุล ในสไตล์ของคุณเอง และสนุกกับมัน 

มองดูสิ่งที่คุณคิด มันจะกลายเป็นคำพูด 
มองดูคำพูดของคุณ มันจะกลายเป็นการกระทำ 
มองดูการกระทำของคุณ มันจะกลายเป็นนิสัยติดตัว 
มองดูนิสัยของคุณ มันจะกลายเป็นบุคลิก 
มองดูบุคลิกของคุณ มันจะกลายเป็นโชคชะตา 

แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด คือตัวคุณที่จะกำหนดตัวคุณเอง